---

Po ostatnich zawodach makiet zakiełkował mi w głowie pomysł zbudowania modelu do startu w kategorii F4C. Niby modele, które mam kwalifikują się do startu w tej kategorii już teraz, ale wyglądają jakoś mikro przy modelach, które przywożą zawodnicy :) Podstawą do budowy jest dobry plan, a taki raczej nie trafia się za darmo, więc przejrzałem dostępne plany uznanych projektantów. Jest dużo dobrych planów samolotów myśliwskich z okresu WWII, ale na to stanowczo za wcześnie. Zastanawiałem się nad Chipmunkiem T10, ale finalnie postanowiłem postawić na sprawdzony projekt J. Batesa i zrobić kolejnego, większego Motha. Po doświadczeniach z wersją 1:5 mogę stwierdzić, że model lata rewelacyjnie, więc nie będzie niespodzianek, będzie duży, a jednocześnie dość lekki co pozwoli zastosować relatywnie mały silnik, który nie zrujnuje mnie finansowo.
Parametry modelu:
Skala 1:4
Rozpiętość 2,8m
Długość 1,8 m
Waga 7-8 kg
Napęd 4-o suw Saito FA150B - 25 cm3

Malowanie


Tym razem Moth nie będzie żółty :) Egzemplarz ze zdjęcia stacjonuje na brytyjskim lotnisku Shobdon. Może ten schemat malowania nie jest zbyt rewelacyjny, ale udało mi się nawiązać kontakt z właścicielem tego egzemplarza - Davidem Edwardsem. David okazał się bardzo uczynnym człowiekiem i obiecał mi pomoc w realizacji projektu w postaci fotek oryginału. Takie źródło informacji to skarb, więc będę się go trzymał.

Tym razem zaszalałem i razem z planem zamówiłem zestaw elementów konstrukcyjnych ciętych laserem - paczka jedzie z US. Zamówiłem też silnik - znalazłem w dobrej, promocyjnej cenie.

---

Wowww, no to już masz wiernego czytelnika i obserwatora tematu - ::
Fakt, nawiązanie kontaktu z takim entuzjastą jak David Edwards, a tym bardziej uczynnym, jest bezcenne.

---

Znowu, to już było!!! ;)
A na poważnie, siadam na widowni :: . Ja jeszcze się zastanawiam co będzie na warsztacie.

---

Też się biłem z myślami - znowu Moth? To trochę nudne. Przeważył jednak głos rozsądku. Konstrukcja jest mi dobrze znana, wiem, że lata dobrze, a na zawodach to podstawa - każdy inny model to niewiadoma. Model w tej skali to już nie małe wydatki, więc zrobić coś co latać nie będzie albo będzie trudne do ogarnięcia jest raczej bez sensu. Wziąłem pod uwagę moje umiejętności pilotażowe i dostępność dokumentacji. Jest sporo zdjęć tego egzemplarza w sieci. Kupiłem sobie też pakiet zdjęć szczegółów z Modellers reference - drobne pieniądze, więc warto bo takich fotek w sieci nie ma. Dodatkowy atut to chętny do pomocy właściciel. Nie zdarza się to często - próbowałem w przypadku Klemma - pisałem tu i ówdzie i takiej pomocy nikt mi nie zaoferował, a w tym przypadku mam szansę dobrze model udokumentować. Dodatkowo przy tych rozmiarach model nie jest ciężki, więc i nie muszę pakować silnika 50 cm3 co przekłada się na zużycie paliwa :)
Decyzja zapadła - odwrotu nie ma.

---

Powoli zaczynają zjeżdżać elementy do budowy. W piątek odebrałem przesyłkę od Boba Holmana z planami i elementami konstrukcyjnymi.





Jakość elementów i materiałów, z których zostały wycięte jest bardzo dobra.
Wcześniej dojechał też silnik, który nie omieszkałem przymierzyć do planów - pasuje idealnie.



Teraz studiuję uważnie plany i obliczam ilości materiałów, które muszę zamówić żeby zacząć budowę.
Zamawiam materiał, kseruję plany i biorę się za robotę :)

---

No czekamy, czekamy - B)
Tylko jak tak dłużej będzie stacjonowało to "Wesołe ciasteczko" na pasie modelarskim, to nie będzie gdzie latać - :|

---

Słuszna decyzja co do wielkości !!!
Pamiętaj tylko o korygowaniu planów "pod zdjęcia " bo to zdjęcia decydują o ocenie , a plany zawierają zawsze sporo błędów.

Radek

---

Radek,
Bardzo się cieszę, że zajrzałeś na nasze forum i mój wątek z budowy. Twoje cenne rady na pewno nam wszystkim się przydadzą. Spróbuję tego modelu nie spartolić ;) Zeskanowałem plan i mam zamiar nałożyć go na zdjęcia oryginału żeby porównać kształty - w szczególności widok z boku i kształt statecznika pionowego. Reszta widoków raczej jest nie do uchwycenia na zdjęciach, więc i trudna do porównania. Z podkładów ze zdjęć wrysuję też w CAD'zie na plan oznaczenia. Robiłem tak w przypadku budowy Klemma i jestem pewien, że mam oznaczenia w odpowiedniej wielkości i dokładnie w odpowiednim miejscu, ale do tego etapu jeszcze chwilka.
Tymczasem dojechał materiał do budowy, skopiowałem i pociąłem plan i kupiłem płytę gipsowo-kartonową na szablony stateczników i deski montażowe - moja sklejkowa deska, która do tej pory wystarczała okazała się stanowczo zbyt mała na model w tej skali. Patent Roberta z gipso-kartonem sprawdza się bardzo dobrze. Pogoda za oknem typowo warsztatowa, więc wziąłem się za budowę kadłuba. Jak ma się wycięte elementy to budowa idzie sprawnie.







Na dziś tyle.

---

Dokładnie , tak się ostatnio robi, czyli nakłada plany na zdjęcia, ale z praktyki wiem, że podczas budowy warto porównywać model ze zdjęciami, ale ... model musi być w odległości 5m !!! czyli tak jak na ocenie. Czasami jest to trudne do realizacji (pomieszczenie), ale wart takie "oględziny przeprowadzać, bo obrysy to nie wszystko ... miejsca zaklinowania płatów, usterzenia, kabiny , maska, węzły podwozia, to bardzo często jest na planach zmienione. Dopiero oględziny modelu (może być nawet bez pokrycia pokazują te błędy. Jeżeli zdjęcia nie są prostopadłe, to po prostu ustawiamy model tak jak na zdjęciu i porównujemy.
Ale najważniejsze, że jeszcze jedna duża i ładna makiet , będzie cieszyć nasze oczy na zawodach :)
Czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy :)

Radek

---

Prac przy kadłubie ciąg dalszy. Dokleiłem wręgi górnej części kadłuba, skleiłem 3 formatki balsowe 2,5 mm w jedną dużą deskę i z tego dociąłem poszycie górnej części kadłuba wykorzystując wcześniej dopasowany szablon z kartonu. Następnie nasączyłem balsę płynem do mycia okien z amoniakiem, nałożyłem na wręgi, opasałem taśmą malarską i zostawiłem do wyschnięcia. Dziś zdjąłem taśmy - formatki doskonale zapamiętały kształt, więc nie zostało nic innego jak wkleić je na swoje miejsce. Na razie przykryłem tył. Przód przykryję po zamontowaniu zbiornika.





Na żywicę wkleiłem świerkowe ćwierćwałki do wzmocnienia połączenia wręgi silnikowej z kadłubem. Firewall dostał wzmocnienie z laminatu i dodatkowej warstwy sklejki 3 mm.



Niedługo przyjdzie czas na stateczniki, a ja cały czas kombinuję jak zrobić żeby przynajmniej statecznik poziomy był demontowalny. Wąski tył i niski profil statecznika wyklucza zainstalowanie serwa wysokości zintegrowanego ze statecznikiem. Może ktoś gdzieś natknął się na sprawdzone rozwiązanie tego zagadnienia?

---

Mam dwie fotki z innego forum




może się przyda.

---

Dzięki, jest jakiś punkt zaczepienia :)
Dziś pobawiłem się grafiką. Nałożyłem plan na fotkę z boku.
Pierwszy widok to czyste zdjęcie do porównania - odbicie lustrzane bo leciał niezgodnie z orientacją planu ;)
Drugi widok to plan na wierzchu, trzeci widok odwrotnie - plan pod spodem.

Poniżej wynik i ujawnione różnice plan/fotka.



Wnioski:
1) Kształt kadłuba OK - na obu widokach nakładają się 1:1
2) Widać różnice w podcięciach kabin, druga kabina na planie przesunięta za daleko do tyłu
3) Największą różnicę widać na stateczniku pionowym - statecznik na planie ma stanowczo za małą płetwę. Do poprawienia też przednia część statecznika zgodnie z widokiem na zdjęciu.
4) Podwozie główne cofnięte w stosunku do zdjęcia
5) Kółko ogonowe za bardzo do przodu.

---

Dobrze, że jeszcze nie wziąłeś się za stateczniki. B)

---

Weź poprawkę na to, że zdjęcie jest lekko od tyłu i z boku ( widoczne i przesunięte obie golenie podwozia). To zmienia obrys ogona i widok wcięć kabin.
Podwozie ogon zawsze w modelu będzie większe.

---

Faktycznie perspektywa bywa złudna. Wziąłem na tapetę jeszcze jedno zdjęcie i tu wygląda to lepiej. Nadal widać potrzebę lekkiej korekty kształtu statecznika i podcięć kabiny, ale nie są to tak drastyczne różnice jak na pierwszej fotce.



I kolejne porównanie - to zdjęcie jest prawie idealnie z boku



Ewidentnie widać, że podcięcia kabin, kształt owiewek i ogon wymagają korekty. No nie chce być inaczej :)

---

Bardziej niepokąjące jest położenie goleni i kół podwozia głównego.
Reszta opiera się na rzutach, a z metrów pewne rzeczy są nie do wyłapania...
Wykroje może zmienić zły przekrój góry w rejonie kabiny, plany są często ciut ;) ułatwianie i problem gotowy.

---

Na warsztacie prawa połówka skrzydła.

---

Widzę, że "deska" montażowa się sprawdza. Ja walczę ze statecznikiem poziomym.

---

No właśnie o to chodzi - świetne nałożenie rysunku na zdjęcia !!! i od razu widać co jest źle . Poprawić i 10 -tki za rzuty się posypią :)

---

Pomału męczę skrzydełko dodając kolejne elementy. Góra praktycznie gotowa.



Dół przykryję po spasowaniu obu połówek z centropłatem. Jeszcze się zastanawiam jak zrobić podział skrzydła - czy tak jak na planie - centropłat cały + skrzydła, czy tak jak zrobiłem w poprzednim Mothu - skrzydło na 2 części łączone w połowie centropłata. Na tę chwilę skłaniam się do pierwszego rozwiązania.

Wykombinowałem też mocowanie serwa lotek - wyciąłem z aluminiowego kątownika, który będzie przykręcany do sklejkowych podłużnic.





Teraz trzeba obciąć i dokończyć konstrukcję lotki, a potem brać się za drugą połówkę.

---

Dokończyłem konstrukcję lotki i powalczyłem z jej mechaniką - spasowałem zawiasy i napęd. Było trochę zabawy z dobieraniem kształtu popychacza i długości ramienia serwa żeby uzyskać wymagane wychylenia.

---

No jak chciałeś ukryć cały mechanizm napędu lotki w konstrukcji, to trzeba było się pobawić - ale wyszło bardzo ładnie i przemyślanie - podobnie jak napęd klap w moim Beechcrafcie Bonanza ::

---

Sezon powoli się kończy, więc czas wrócić do tematu :)

Porównanie fotek ze zdjęciem i ostatnie zawody we Włocławku (oceny sędziów) potwierdziły konieczność korekty kształtu statecznika pionowego. Metodą wycinankową z obliczaniem proporcji wyszło mi, że trzeba dołożyć 2 cm do płetwy ogona.



Skorygowany szablon wyciąłem z płyty gipsowo-kartonowej, a na nim wylaminowałem ramę statecznika z 5 warstw balsy 1,5 mm



Po wyschnięciu kleju doszlifowałem balsę do grubości płyty i tym sposobem mam ładną, równą i mocną ramkę statecznika.



Dziś, identyczną metodą, wylaminowałem ramkę statecznika poziomego.

---

Wypełniłem ramki stateczników, powycinałem, poszlifowałem, połączyłem połówki steru wysokości (listwa sosnowa wzmocniona stalowym drutem wygiętym w literę U).









Teraz kombinuję mechanizm napędu steru wysokości, którego pierwszy element już widać na ostatniej fotce.

---

O jakiej pojemności będzie zbiornik?

---

550 cm3

---

Rozłączalny napęd steru wysokości zrobiony. Jak to działa widać na obrazkach :)

---

Oj chyba wysokości. ;)

---

No pewnie, że wysokości - już poprawiłem :)
To chyba przez to, że teraz intensywnie myślę jak do tego ogona najsensowniej dołożyć ster kierunku, który też musi być demontowalny i dodatkowo musi napędzać kółko ogonowe, które chciałbym jednak na stałe przymocować do kadłuba.

---

To taka atrapa czy docelowy napęd? Nie znam się na makietach, ale przy tej skali napęd tak dużego steru z rurek plastikowych i klocków sosnowych to chyba trochę ryzykowne? I to się wszystko przesuwa w balsowych klockach?:o
Nie lepiej to porządnie polutować z blaszek i rurek mosiężnych?

---

Spokojnie, to może na pierwszy rzut oka wygląda słabo, ale to nie jakieś byle jakie plastikowe rurki tylko normalny regularny i mocny bowden. W klockach balsowych zaklinowana jest zewnętrzna część bowdena, która jest nieruchoma - nic się w nich nie przesuwa. Sam mechanizm zrobiony jest z laminatu, a te kawałki sosny robią za dystans - bowden jest zaklinowany w laminacie metalową zawleczką. Zanim to zamontowałem próbowałem tę konstrukcję rozerwać - w rękach mi się nie udało, a raczej serwo tyle siły co ja włożyłem w tę próbę z siebie nie wygeneruje :) Trzeba pamiętać, że ogon trzeba robić lekko żeby później nie doważać dzioba - dźwignia robi swoje i każdy gram na ogonie przekłada się na 2 gramy na nosie.

---

No to kamień z serca:). Chociaż ja tam jestem za rowiązaniami kombatowymi, blacha i lutowanie albo węgiel i owijanie mocną nicią na klej.

---

W dzisiejszym odcinku rezultat mojej kilkudniowej walki z konstrukcją ogona :)
Jak już sygnalizowałem wcześniej, ze względu na rozmiary modelu, chciałbym móc w miarę prosto demontować ogon do transportu. Wcześniej wykombinowałem napęd steru wysokości i myślałem nad rozwiązaniem konstrukcyjnym mocowania statecznika poziomego, pionowego i napędu kółka ogonowego. Finalnie zrobiłem to tak jak na poniższych zdjęciach.

Mocowanie statecznika pionowego i ośki napędu kółka ogonowego oparłem na trzech kawałkach laminatu wklejonych jak na zdjęciu niżej.



Bliżej kadłuba wkleiłem na żywicę na przelot rurkę węglową, w którą wchodzi pręt węglowy wklejony do postumentu statecznika pionowego (na zdjęciu postument w pozycji wysuniętej). Po dosunięciu postumentu do kadłuba będzie on mocowany za pomocą łącznika, którego konstrukcję widać na zdjęciu niżej - wklejony na żywicę do kadłuba.



Kształt łącznika jest wzięty ze zdjęć oryginału (statecznik pionowy jest skręcany ze statecznikiem wysokości), więc przy okazji będzie makietowy szczegół. W otwory wchodzą 2 śruby stalowe M3, a przelotowe otwory w stateczniku wzmocniłem rurką węglową klejoną na CA (nie widać jeszcze tego na zdjęciu). Postument wchodzi dodatkowo w otwór w stateczniku poziomym, więc robi się stabilna konstrukcja.



Na kolejnych dwóch zdjęciach konstrukcja napędu kółka ogonowego. Do napędu kółka zastosowałem klucz imbusowy do śrub M3. W stateczniku pionowym porusza się swobodnie we wklejonej rurce węglowej.



W laminacie wywierciłem otwory o średnicy rurki węglowej - przechodzi na przelot i jest ruchoma. Od góry widać tulejkę. Wewnętrzna średnica tulejki pasuje idealnie do średnicy zewnętrznej rurki węglowej - jest na nią nałożona. Z kolei w wewnętrzną średnicę rurki pasuje idealnie śruba M3 z łbem imbusowym. Łeb śruby po lekkim doszlifowaniu średnicy zewnętrznej wchodzi do tulejki. Po nasunięciu steru wysokości klucz imbusowy wchodzi w tulejkę i łeb śruby imbusowej. Ponieważ głębokość, na który wchodzi imbus w łeb śruby jest bardzo mała, żeby uniknąć ryzyka rozprzęgnięcia się napędu, na górze tulejki wkleiłem odcięty łeb śruby imbusowej -oczywiście trzeba go odciąć tak żeby przeszedł przez niego imbus. Teraz imbus trzymany jest w dwóch miejscach - na górze i dole tulejki. Pod laminatem wkleiłem pierścienie oporowe żeby oś kółka ogonowego się nie wysuwała.



Kółko ogonowe będzie powieszone na stalowym drucie o średnicy 3 mm, który wkleję na żywicę w rurkę węglową napędzaną mechanizmem, który opisałem.

Mocowanie statecznika poziomego - trzy śruby poliamidowe M4.





Dojdą jeszcze zastrzały, dodatkowo trzyma od góry postument statecznika pionowego, więc spokojnie wystarczą.

Tak wygląda złożony ogonek:



A tu obrazek, który pomoże wyjaśnić dlaczego chcę to rozbierać - drzwi 80 cm ;)

---

Czy ten pionowy pręt (mocowanie st. pionowego) nie powinien być też blokowany?
Rozmiary modelu robią wrażenie. Przyczepkę do transportu też już zacząłeś robić? ;)

---

Trochę mało czasu na warsztat, ale powoli do przodu :)

Zrobiłem mocowanie serw wysokości i steru kierunku. Wkleiłem bowden statecznika poziomego i prowadnice linek napędu pull-pull statecznika pionowego. Zostaje wkleić mocowanie zastrzałów statecznika poziomego i będę mógł powoli zamykać tylną część kadłuba.



Na podstawie zdjęć oryginału zrobiłem goleń i widelec tylnego podwozia i dźwignie napędu steru kierunku

---

Piękna praca aż miło się to ogląda :) i ciekawy samolot
Sławku co do bowdena na sterze wysokości to jeszcze przemyśl, z tego co widzę to pręt plastykowy w nim cienki drucik ja w swoim trenerku o połowę mniejszym miałem zamontowane podobne bowdeny oddzielnie na każdą lotkę w wysokości i po paru lotach jeden pękł :|fakt były to 2mm w środku niby nic nie powinno się stać a jednak!!:@wymieniłem na pręty alu 1,7 mm takie do spawania i na razie jest ok
Wszyscy pewnie z niecierpliwością czekamy na dalsze postępy i zdjęcia B)

---

Już mu to pisałem, ale nie słucha:@
Sławek rozumiem, że te wątłe sztukowane beleczki do których są "przymocowane" te mocne serwa napędzające te ogromne stery w tym kilkunastokilogramowym modelu to tylko taka fastryga na szybko, do ustalenia długości bowdenów. Bo jeśli to docelowe to trochę mi ze strachu skóra cierpnie:o Ja bym to zrobił po kombatowemu- gniazda na serwa wycięte w porządnej sklejkowej półce przyklejonej do jakichś istotnych elementów jak największą powierzchnią styku, lub do burt, ale w tym przypadku podklejone miejsca styku listewkami.

Panowie wielkie i ładne te makiety robicie, ale niektóre rozwiązania są dla mnie cokolwiek ryzykowne...

---

Nie, to nie fastryga :) Może na fotce tego nie było wyraźnie widać, ale 1) to nie takie sobie wątłe beleczki, 2) nie wszystkie są klejone do czoła - górna przechodzi na przelot kadłuba i przyklejona jest do sosnowej podłużnicy, 3) serwo sztywno wchodzi pomiędzy belki - wkręty są tylko po to żeby serwa się nie przesuwały - bez wkrętów nie bujają się na boki i góra dół, 4) model nie będzie kilkunastokilogramowy (liczę na między 7-8 kg)







Co do bowdena - bowden jest fabrycznie zaciskany i niezłej jakości. Kupiłem je od Marka ze Schronu jak się wyprzedawał i tak sobie leżały bo do mniejszych konstrukcji wydawały mi się zbyt masywne - drut 1 mm, wewnętrzne tworzywo (chyba teflon) 3 mm, średnica zewnętrzna 4 mm, zakończony gwintem 3 mm. Zrobiłem sobie próby na testerze serw i śmiem twierdzić, że prędzej połamie się ster wysokości niż puści ten bowden albo mocowanie serw. Niestety nie mogę poprowadzić sztywnego popychacza np z rurki węglowej.

---

Trzecie zdjęcie trochę mnie uspokoiło.:)

---

Trochę informacji z mojego warsztatu :)
Zamknąłem kratownice kadłuba balsą 1,5 mm, okleiłem i wyprofilowałem tył kadłuba pod statecznikiem poziomym. Zrobiłem konstrukcję i pokrycie części kadłuba z kabiną - balsa 2. Muszę jeszcze pokombinować z maskowaniem łączenia tego elementu z pozostałą częścią kadłuba bo w oryginale takiej linii podziałowej nie widać. Przed wycięciem otworów pod kabiny planuję to zalaminować żeby nie zgubić kształtu i wzmocnić krawędzie podcięć.



Na podkładzie ze zdjęcia w cadzie obrysowałem kształt podcięć kabiny i naniosłem na plan - korekta to czerwona linia.

Musiałem przesunąć wręgę F4A.



Żeby trochę oderwać się od stolarki pobawiłem się w oklejanie stateczników. Kilkanaście godzin na warsztacie w oparach nitro i gotowe :) Oklejałem oczywiście Koverallem na nitrocellon. Potem impregnacja tkaniny - 2 warstwy nitrocellonu żeby zamknąć pory materiału. Na koniec lekki szlif gąbką ścierną dla lakierników gradacji 800. Z Koverallem pracuje się rewelacyjnie - daje równą, ładnie naciągniętą powierzchnię.



Jak już okleiłem to naszło mnie na dodanie szczegółów makietowych. Obejrzałem dokładnie zdjęcia - efekt do uzyskania:



Widać, że po obu stronach statecznika sznurowanie wygląda inaczej.



No i mój sposób na uzyskanie podobnego efektu - opiszę szczegółowo, może się komuś przyda:

Odległości między szwami dla modelu w skali 1:4 to ok. 1 cm. Linie w takim rozstawie naniesione są na macie do cięcia. Jeżeli ktoś potrzebuje inny rozstaw najprościej jest zrobić sobie dodatkowy podkład z kartki papieru z liniami w odpowiednich odległościach.
Na matę do cięcia układam kawałek taśmy dwustronnej - nie odrywam papieru od spodu taśmy. Taśmę mocuję na obu końcach taśmą malarską. Wzdłuż linii narysowanych na macie naklejam na taśmę kawałki sznurka. Wydaje mi się, że lepsza byłaby żyłka o odpowiedniej średnicy bo po przycięciu sznurek potrafi się rozwarstwiać - sprawdzę to przy następnej okazji.



Teraz metalowa sztywna linijka i nóż krążkowy - koniecznie! - i kroimy paseczki o szerokości ok 3 mm. Ja kroję jeden, odlepiam od taśmy i naklejam na statecznik. Potem kroję następny żeby przez przypadek nacięte paski się nie pozlepiały.



Jako, że po jednej stronie między szwami widać sznurek to do taśmy, między szwy, przykleiłem dodatkowe kawałki sznurka. Po drugiej stronie naklejona taśma tylko ze szwami.



Przed naklejeniem kolejnego kawałka taśmy dwustronnej ze szwami warto zabezpieczyć już naklejony kawałek tkaniną na szew. I tu mój wynalazek :) Taśmy w oryginale są ząbkowane. Zastanawiałem się długo jak to zrobić. Wycinanie ząbkowanych tasiemek nie bardzo mi się uśmiechało więc zatrudniłem wujka Googla i znalazłem coś co moim zdaniem znakomicie imituje te taśmy. Jest to wyrób medyczny - przylepiec ze sztucznego jedwabiu Omnisilk firmy Hartmann. Koverall to też sztuczny jedwab, więc te dwa materiały idealnie do siebie pasują.



Przylepiec produkowany jest w 3 szerokościach 1,25 cm, 2,5 cm i 5 cm. Szerokość 1,25 cm idealnie pasuje na szwy, 2,5 cm pasuje do oklejania brzegów. Na rolce jest 5 metrów tasiemki, a rolka kosztuje 2,9 zł :)



Przylepiec jest pokryty klejem - nie jest zbyt mocny, można spokojnie oderwać od Koveralla i skorygować położenie jak potrzeba.







Naklejone przylepce pokryłem warstwą nitrocellonu.

Kolejny element makietowy to okrągłe elementy podobne do podkładek na jednej stronie statecznika. Zrobiłem je z kartonu z jakiegoś opakowania za pomocą zestawu narzędzi jak na zdjęciu.



Wycinaki zrobiłem na szybko z rurek odzyskanych z anteny teleskopowej - to dobre źródło rurek o każdej średnicy. Wybrałem sobie rurki o odpowiednich średnicach, obciąłem, zaostrzyłem brzegi pilnikiem i z pomocą młotka na podkładzie z maty do wycinania wytłoczyłem potrzebne elementy, które wkleiłem następnie na nitrocellon w miejscach, które widać było na zdjęciach.

Statecznik pionowy praktycznie gotowy do malowania. Na zdjęciu wszystkiego wyraźnie nie widać, ale w realu efekt jest niezły. Myślę, że po pryśnięciu podkładem wszystko ładnie się poodznacza.



Teraz na tapecie mam statecznik poziomy i puki co wychodzi tak:

---

::::

---

Bardzo ładnie to wygląda.

---

Sławku trzy pytania
po pierwsze czym impregnujesz koweralla
po drugie po dwóch warstwach masz gładką powierzchnię bez struktury tkaniny ??
a po trzecie czym zaimpregnować balsę przed pokryciem żeby tak nie piła lakieru bo z tym mam problem

pozdrawiam modelik::::::

---

Sławku taka moja dobra rada 2 warstwy nitrocellonu to zdecydowanie za mało zeby zamknąć pory przerabiałem to przy Citabrii
Czym malujesz ?? wałkiem pistoletem pędzlem ?? potem wszystko wyjdzie na lakierze a potem to juz za późno
Zrób próbę na jakimś kawałku ewe pierwsze malowanie stery od dołu najmniej widoczne

---

Też przerabiałem to na Klemmie :) Każda nie zasmarowana dziurka na tkaninie to koszmar przy lakierowaniu. Nitrocellon był dość gęsty i wzrokowo nie widać żeby było coś dziurawe, ale na wszelki wypadek dam jeszcze jedną warstewkę. Finalnie maluję natryskowo. Nitrocellon oczywiście pędzelkiem :)
Odpowiadając Krzyśkowi - wszystko robię nitrocellonem. Nie bardzo rozumiem z czym masz problem. Jak to balsa pije lakier? Trochę napić się musi bo inaczej pokrycie się nie przyklei. Może za rzadko rozrabiasz miksturę? Co do struktury materiału to nie zależy mi żeby na otwartych przestrzeniach (nie krytych balsą) ją ukrywać. Oryginalnie samolot też był kryty tkaniną w tych miejscach i widok struktury jest naturalny, aczkolwiek po 2-3 warstwach nitro, podkładzie, 2 warstwach lakieru i warstwie zabezpieczającej lakier z tej struktury raczej nic nie zostanie. Tam gdzie ewidentnie nie chcę tej struktury stosuję dwuskładnikowy samochodowy podkład wypełniający.

---

Skończyłem szwy statecznika. Wszystko zasmarowane Nitrocellonem gotowe pod podkład malarski. Z efektu jestem bardziej niż zadowolony :)





Popracowałem też nad kadłubem. Wykombinowałem maskowanie łączenia zdejmowanej części kadłuba. Podfrezowałem lekko balsę na pokryciu i na miejsce łączenia nakleiłem pasek sklejki 0,4 mm. Podcięcie na garbie utwardziłem klejem CA. Poszpachlowałem i zalaminowałem elementy tkaniną 110 g/m2 i żywicą epoksydową L285. Na wierzch rzuciłem tkaninę do delaminarzu, którą po wyschnięciu żywicy oczywiście zerwałem :) Tym sposobem pozbyłem się zbędnej żywicy i odpada mi sporo pracy ze szpachlowaniem i szlifowaniem - wyszła fajna w miarę gładka powierzchnia, którą wystarczy lekko przeszlifować i można już dawać podkład pod farbę.





Po zalaminowaniu powierzchnia znakomicie się utwardziła i uodporniła na wszelakie wgniotki. Efekt mi się podoba, więc postanowiłem tak wykończyć całą powierzchnię modelu (oczywiście poza częściami otwartymi, na które idzie Koveral). Dam jedynie lżejszą tkaninę - 80 g/m2. Na podstawie przerobionego planu wyciąłem kabiny.





Dziś przyjechała dostawa z Havel Composites z tkaniną i żywicą, więc będę się brał za dokończenie laminowania kadłuba.

---

No piknie Panie Kierowniku, piknie ::

---

W wolnych chwilach coś tam grzebię przy projekcie. Ze styroduru wyrzeźbiłem kopytko na maskę silnika i wylaminowałem. Zrobiłem z laminatu też trochę dodatków makietowych do maski, które finalnie będę pasował później.



Na miejscu jest już jednostka napędowa żeby było do czego pasować mocowanie i ułożenie maski.





Prowizorycznie wygląda to tak:







Teraz biję się z myślami czy rozcinać ten laminat i robić otwieraną maskę czy zostawić w całości. Otwierana maska jest wygodna ze względów serwisowych, no i wygląda też bardziej makietowo, ale będę musiał do niej zrobić dodatkową konstrukcję.
Muszę to przemyśleć :)
Zostaje mi też wpasowanie tłumika pod maskę, co jak już widzę, banalne nie będzie bo silnik jest bardzo blisko firewall'a ale za to jest szansa wyjść z wydechem w miejscu oryginalnej rury wydechowej.

---

Sławek co się stało ze zdjęciami?