---

No więc przyszła kolej na Eindeckera. Myślę sobie tak: jeden płat mniejsza masa, mniejszy opór. A że płat spory to i obciążenie powierzchni znośne=dobre osiągi. Znowu będzie to elektryk, ale tym razem zrobię lekko! Obecnie lekko to albo z epp (moim zdaniem to hańba dla WW1 ACES :wink:;) ) lub konstrukcyjnie. Wybrałem to drugie i zobaczymy co będzie. Po zawodach w Świdnicy i oględzinach modeli Daniela mam pewność, że to dobra, choć na wypadek kraksy, dosyć bolesna droga :o

Na początku jak zwykle plan – nie znalazłem żadnego w sieci, który spełniałby moje oczekiwania, więc skleciłem coś swojego. Uwzględniłem uproszczenia i grubości materiałów adekwatnych do przeznaczenia modelu – w końcu to ma być półmakieta, a nie makieta i jednak trochę musi wytrzymać. No i obiecałem sobie wstrzemięźliwość we wzmacnianiu wszystkiego – choć będzie mi trudno :wink:



Kadłub z listew sosnowych 4x4 i balsy 4 mm, skrzydła z żeber balsowych i pożądnych sosnowych dźwigarów. Skrzydła wolnonośne, łączone na węglowe bagnety. Będzie jakieś olinowanie, ale tylko dla ozdoby. Ster wysokości ma być płytowy - czy to się sprawdzi to się okaże. Poniżej fotki z budowy:



Krajzega do balsowych listew:













Pakiet będzie montowany na zewnątrz kadłuba w takiej wnęce - lepszy dostęp i chłodzenie:



























Szkielet w tej postaci waży 340 g.

Pora na oklejanie. Przy każdym modelu staram się spróbować czegoś nowego. Tym razem było to poszycie. Skrzydła poprzedniego modelu okleiłem koveralem i byłem bardzo zaskoczony ich wytrzymałością. Poza tym ważne są koszty, dlatego tym razem użyłem podszewki, takiej najtańszej i najcieńszej jaką znalazłem. Bajka! Klei się to dużo lepiej, a i malowanie lakierem jest chyba jednak bardziej wydajne niż koveralu. Po trzech warstwach lakieru praktycznie nie było porów. Naciąga się bardzo dobrze, aż za bardzo - skrzydła się nieco wygły - nie sezonowałem ich na desce. Etapów oklejania nie opisuję, bo to wiadoma sprawa. Dodam tylko, że oklejanie lepiej wychodzi na vidaron - wolniej odparowuje.















Tak się prezentuje:



Na tym etapie waga 440g.

---

::
I to ma być model do walki? :o
Bardziej się nadaje do półmakiet. :D

---

W regulaminie jest napisane, że "model ma być półmakietą", czyli wszystko się zgadza:)

---

Wracając do budowy na warsztat trafiło podwozie (dosyć dziwne w tym samolocie...) polutowane na szablonie:





No i nieubłaganie przyszedł czas na malowanie. Trochę nudne są te fokkery w kolorze cellonowanego płótna, więc mój będzie wg schematu malowania samolotu Ernsta Udeta. Naszukałem się po internetach, jaki to może być kolor. Wyszło mi, że to coś w rodzaju "mouse gray" czyli taki szaro oliwkowy do tego niebieskie dodatki. Żem się trochę namaskował tego i owego, ale stylówa musi być :) :

















Na tym etapie waga 580 g i nie ukrywam, jestem z niej bardziej niż zadowolony, bo będzie można przywalić trochę ciężkich i niepotrzebnych dodatków.W końcu w regulaminie stoi jak byk: "model ma być półmakietą" ;) Na początek kozioł przeciwkapotażowy i olinowanie - wiadomo, dobre i 20 punktów na statyce B) Kozioł z płaskownika alu, wklejony na żywicę do kadłuba. Olinowanie z czegoś, co znalazłem na alledrogo-elastyczna żyłka - używa się jej chyba do biżuterii. Wygląda spoko, jest mocna i można ją lekko naciągnąć. Te linki to ozdoba - mają być łatwo zakładalne i mają mi nie poniszczyć skrzydeł w razie jakby co. Do skrzydeł są zaczepiane o małe wkręty wkręcone we wklejone w skrzydła klocki:











Fokker doczekał się również śmiałka, który zasiądzie za sterami. Śmiałek ulepiony z lekkiej, wysychającej masy plastycznej dla dzieciaków. Wąsy obowiązkowe :) :

---

Super to wyszło.
Nie myślałeś żeby pilota potraktować jako formę do odlewu, kopie by się na 100% przydały.

---

Piękna robota, aż zachciało mi się do warsztatu wrócić ::

---

Udało mi się trochę podgonić z robotą. Pilot dostał malowanie:



...a silnik mocowanie:



Zainstalowałem serwa, dźwignie i pozostałe drobiazgi. Udało się wstępnie wyważyć model bez dokładania ołowiu, co więcej serwo wysokości poszło na ogon. Mocowanie pakietu rozwiązałem w ten sposób:



Doszedł ckm na masce, piankowy oczywiście ze starych zasobów. Co prawda spandau a nie lewis, ale karabin to karabin :P :



Skajka niepękajka na obicie kabiny i aerografem zrobione polerowanie alemynium:



I w zasadzie model gotowy. Waga wyszła 1160g czyli nie ma szału nie ma wstydu-liczyłem, że uda się zmieścić w 1100 gramach ale trochę mnie poniosło przy malowaniu i ozdobnikach.Piżamowi inspektorzy tradycyjnie dokonali odbioru technicznego:




I kolejny model do oblatania. Pewnie już na wiosnę. A tymczasem łagodnie przechodzę do kolejnego projektu ;)